لیست قیمت تابلو ال ای دی و روان | خرید فروش تابلو ال ای دی و روان مشخصات

تابلو ال ای دی و روان

صفحه نمایش نقطه ماتریس یک دستگاه نمایشگر دیجیتالی الکترونیکی است که اطلاعات مربوط به ماشین ها ، ساعتها و ساعتها ، نشانگرهای خروج از حمل و نقل عمومی و بسیاری از دستگاه های دیگر را که نیاز به یک صفحه نمایش ساده الفبایی (و / یا گرافیکی) با وضوح محدود نشان می دهد.

نمونه ای از صفحه نمایش ماتریس نقطه متحرک ، با یک فونت متناسب. به نقاط غیرقابل توجه توجه کنید.

نمایشگر شامل یک ماتریس نقطه ای از چراغ ها یا نشانگرهای مکانیکی است که در یک پیکربندی مستطیل شکل قرار گرفته اند (اشکال دیگر نیز ممکن است ، اگرچه رایج نیست) به گونه ای که با روشن یا خاموش کردن چراغ های منتخب ، متن یا گرافیک قابل نمایش است. یک کنترلر ماتریس نقطه ای دستورالعمل ها را از یک پردازنده به سیگنالهایی تبدیل می کند که عناصر نشانگر را در ماتریس روشن یا خاموش می کند تا نمایشگر مورد نیاز تولید شود.

وضوح پیکسل
اندازه های معمول نمایشگرهای ماتریس نقطه:

• 128 × 16 (دو روکش)
• 128 × 32 (چهار لایه)
• 128 × 64 (هشت لاین)

اندازه های دیگر شامل:

• 31 92 92 (چهار یا سه روکش)

"نمایشگر ماتریس در اندازه 20 2" - این یک ال سی دی با اندازه 5 × 7 ماتریس LCD است که در برخی از تلفن های همراه اولیه و ماشین های فروش استفاده می شود

وضوح شخصیت
اندازه مشترک برای یک شخصیت 7 is 5 پیکسل است ، یا با خطوط خالی و بدون نقطه (در اکثر نمایشگرهای فقط متن) ، یا با خطوط پیکسل خالی از هم جدا شده است (اندازه واقعی 6 6 6). این در بیشتر ماشین حساب های گرافیکی مانند ماشین حساب های Casio یا TI-82 و برتر مشاهده می شود.
اندازه کوچکتر 3 × 5 (یا 6 4 4 when است که با پیکسل های خالی جدا می شوند). این مورد در ماشین حساب TI-80 به عنوان یک قلم "خالص" با اندازه ثابت 3 × 5 یا در اکثر محاسبات 7 × 5 به عنوان یک قلم متناسب (5 1 5 تا 5 5) مشاهده می شود. نقطه ضعف ماتریس 7 × 5 و کوچکتر این است که شخصیت های کوچک با فرزندان عملی نیستند. ماتریس 9 11 11 اغلب برای نمایش وضوح بسیار عالی استفاده می شود.
نمایشگرهای ماتریس نقطه ای با وضوح کافی می توانند برای تقلید از الگوهای عددی هفت قسمتی معمولی برنامه ریزی شوند.
اندازه بزرگتر 5 pix 9 پیکسل است که در بسیاری از ماشین حساب های صفحه نمایش طبیعی استفاده می شود.

انواع تابلو ال ای دی روان

نمایشگر فلیپ دیسک (یا نمایشگر فلیپ نقطه ای) یک فن آوری صفحه نمایش ماتریس نقطه الکترومکانیکی است که برای علائم بزرگ در فضای باز استفاده می شود ، معمولاً آنهایی که در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرند. از فناوری Flip-disc برای علائم مقصد در اتوبوس های آمریکای شمالی ، اروپا و استرالیا و همچنین برای علائم پیام متغیر در بزرگراه ها استفاده شده است. همچنین از آن برای نمایش اطلاعات عمومی استفاده گسترده ای شده است. چند نمایش بازی نیز از نمایشگرهای فلیپ دیسک استفاده کرده است ، از جمله نمایش های کانادایی مانند Just Mom ، The Joke's on Us و Uh Oh! اما مهمترین آنها بازی آمریکایی Family Feud از سال 1976 تا 1995 و نسخه انگلیسی آن Family Fortunes از 1980 تا 2003

عناصر صفحه نمایش تلنگر (نزدیک). دیسک روی شافت که در دو پست مثلثی حمل می شود می چرخد. آهنربایی که چرخش را تأمین می کند را می توان در دیسک تعبیه کرد. در زیر دیسک برقی منعکس است. وقتی نیرو می شود ، یک قسمت به دو پست القا می شود و دیسک ها را می چرخانند. چرخش متوقف می شود وقتی دیسک در پست برخورد می کند.

صفحه نمایش DOT-LED از یک اتوبوس Irisbus Citybus 18M (ساخته 2004) ، در حالی که تغییر در صفحه حرکت می کند ، عکاسی می شود.

طرح
صفحه نمایش فلش دیسک متشکل از شبکه ای از دیسک های فلزی کوچک است که از یک طرف به رنگ مشکی و از طرف دیگر دارای یک رنگ روشن (به طور معمول سفید یا زرد روزانه) است که در یک پس زمینه سیاه قرار می گیرد. با استفاده از توان ، دیسك می زند تا طرف دیگر را نشان دهد. پس از جابجایی ، دیسک ها بدون قدرت در جای خود قرار می گیرند.

تابلو ال ای دی روان دست دوم

نقاط معیوب یک نقص معمولی در نمایشگرهای فلیپ دیسک است

دیسک به یک محور وصل می شود که یک آهنربای دائمی کوچک نیز دارد. در نزدیکی آهنربا موقعیتی وجود دارد که یک ماده جامد است. با پالس کردن سیم پیچ برقی با قطب الکتریکی مناسب ، آهنربای دائمی روی محور خود را با میدان مغناطیسی هم تراز می کند ، همچنین باعث چرخاندن دیسک می شود. یک سبک دیگر از آهنربایی تعبیه شده در دیسک استفاده می کند ، با داشتن solenoids جداگانه در انتها یا کنار آن چسبانده شده است.

یک سیستم درایور رایانه ای داده ها را می خواند ، معمولاً کاراکتر می کند و دیسک های مناسب را برای تولید نمایشگر مورد نظر می پیچد. برخی از نمایشگرها از انتهای دیگر سیموئید برای فعال کردن سوئیچ نی استفاده می کنند ، که یک آرایه LED را در پشت دیسک کنترل می کند ، در نتیجه نمایشگر قابل مشاهده در شب است اما نیازی به وسایل الکترونیکی اضافی ندارد.

طرح های مختلف رانندگی در حال استفاده هستند. هدف اصلی آنها کاهش میزان سیم کشی و الکترونیک مورد نیاز برای رانندگی solenoids است. تمام روشهای متداول ، solenoids را به نوعی ماتریس متصل می کنند. یک روش رانندگی شبیه به حافظه هسته است: solenoids در یک ماتریس ساده متصل می شوند. آن دسته از solenoids ها در محل عبور دو سیم برق با جریان کافی برای چرخاندن دیسک های خود هدایت می شوند. آنهایی که فقط بر روی خط عمودی یا افقی کار می کنند ، تنها 1/2 نیروی مورد نیاز را مشاهده می کنند (زیرا شار متناسب با جریان است ، که به نوبه خود متناسب با ولتاژ است). کسانی که در خطوط بدون نیرو قرار دارند نیز ترد نمی شوند.

به طور معمول ، طرح رانندگی از بالا به پایین کار می کند ، هر خط افقی را "روشن" می کند و سپس خطوط عمودی لازم را برای تنظیم آن ردیف برق می دهد. کل فرایند چند ثانیه طول می کشد ، در این مدت صدای دیسک های در حال چرخش کاملاً مشخص است.

سایر برنامه های رانندگی از دیودها برای جداسازی solenoids غیر محرک استفاده می کنند ، این امکان را می دهد که فقط دیسک هایی که حالت آنها برای تغییر نیاز دارند تغییر کند. این از قدرت کمتری استفاده می کند و ممکن است استحکام بیشتری داشته باشد.

تاریخ
نمایشگر فلیپ دیسک توسط کنیون تیلور در Ferranti-Packard به درخواست شرکت هواپیمایی Trans-Canada (هواپیمایی امروز کانادا) ساخته شده است. در زمان اختراع سیستم در سال 1961 ، TCA قبلاً علاقه خود را از دست داده بود و مدیریت فرانتتی این پروژه را خیلی جالب نمی دانست.

اولین فرصت بزرگ برای این سیستم در سال 1961 بدست آمد كه بورس مونترال تصمیم گرفت روش خود را برای نمایش اطلاعات معاملاتی مدرن كند. Ferranti-Packard و Westinghouse هر دو در این پروژه شركت می كنند ، وستینگهاوس با استفاده از یك فناوری لومینسانس الکتریکی. شركت فرانتي پس از نشان دادن سيستم با مسخره ساختن آنها در يك انبار دفع شده در كوچه از محل دفاتر جديد مبادله ، با استفاده از نقاط نقاشي دستي كه با دست جابجا شده بودند ، قرارداد را به دست آورد تا نشان دهد كه چگونه اين سيستم كار مي كند. نقاط به آرامی با در دسترس بودن ماژول های عملیاتی جایگزین شدند. سیستم 700000 دلاری (معادل 6000،000 دلار در سال 2019) با تاخیر و مشکلات فنی همراه بود ، اما پس از عملیاتی شدن کامل ، بسیار قابل اعتماد در نظر گرفته شد.

این سیستم ها به دلیل ساخت و ساز دستی آنها نسبتاً گران بودند ، به طور معمول توسط خانمهایی که نمایشگرها را به روشی بسیار شبیه به ساخت حافظه هسته ای "دوختند" به پایان رسید. بدتر اینکه ، فرانتانی قراردادهای تعمیر و نگهداری را امضا کرد که تا سال 1971 ، 12000 دلار در ماه از دست می داد. سازماندهی مجدد گروه مهندسی و تعمیر و نگهداری مشکلات را برطرف کرد و قیمت ها شروع به کاهش کرد. در سال 1977 ، این سیستم با نیمی از بورس های بزرگ جهان به فروش رسیده بود.

با کاهش قیمت ها ، آنها به زودی در نقش های وسیع تری پیدا شدند ، به ویژه علائم بزرگراه ها و سیستم های اطلاعاتی برای حمل و نقل عمومی. در اروپا و ایالات متحده آمریکا نمایشگرهای پرتاب مبتنی بر همان فناوری برای نمایش قیمت در جایگاه های بنزین محبوب شدند. در سال 1974 فرانتتی پروژه ساخت نسخه های کوچکتر برای جلوی اتوبوس ها و قطارها را آغاز کرد و تا سال 1977 درآمد حاصل از این قبلاً از سایر خط مشاغل پیشی گرفته بود. نمایشگرها اغلب برای رها کردن دیسکهای "گیر" نیاز به نگهداری جزئی دارند.

تابلو ال ای دی روان و ثابت

فن آوری های جایگزین

سیستم های فلیپ دیسک هنوز گسترده هستند اما اغلب در تاسیسات جدید یافت نمی شوند. جای آنها توسط محصولات مستقر در LED پر شده است که به جای مداوم تغییر پیام ، از مقدار کمی نیرو استفاده می کنند ، اما در نور و تاریکی به راحتی قابل مشاهده هستند و بدون داشتن قطعات متحرک ، نیاز به نگهداری کمی دارند.

صفحه نمایش DOT-LED در شب

برخی از تولید کنندگان نمایشگرهای ترکیبی ارائه می دهند که از فن آوری های flip-dot و LED استفاده می کنند (هر نقطه-دیسک دارای LED خاص خود است) و از این طریق مزایای خود را با هم ترکیب می کنند. به عنوان مثال ، شرکت چکی BUSE از Blansko نمایشگرهای DOT-LED خود ثبت شده (فقط DOT و همچنین تنها LED) را در اروپای مرکزی و شرقی عرضه می کند. این فناوری ترکیبی برای نمایشگرهای خارجی اکثر اتوبوس ها و تراموا های جدید استفاده شده است.

کاربرد

مقصد و علائم شماره خط در وسایل نقلیه عمومی (تراموا در پراگ ، جمهوری چک)

مقصد و علائم شماره خط در وسایل نقلیه عمومی (قطار حومه شهر پراگ ، جمهوری چک)

تابلوهای عزیمت در ایستگاه های حمل و نقل عمومی و پایانه ها (کشتی البه Bad Schandau ، آلمان)

تابلو ال ای دی روان تک رنگ

تابلوهای عزیمت در ایستگاه های حمل و نقل عمومی و پایانه ها (ایستگاه اتوبوس در دون ، جمهوری چک)

علائم خط در ایستگاه های حمل و نقل عمومی (پراگ ، جمهوری چک)

اطلاعات حمل و نقل جاده ای (پراگ ، جمهوری چک)

تابلو روان وال ای دی

صفحه نمایش LED نمایشگر صفحه تخت است که از آرایه ای از دیودها که به عنوان پیکسل برای نمایش فیلم استفاده می کنند استفاده می کند. درخشندگی آنها باعث می شود از آنها در خارج از منزل که در معرض نور خورشید هستند برای علائم فروشگاه و تابلوهای تبلیغاتی استفاده کنند. در سالهای اخیر ، آنها معمولاً در علائم مقصد در وسایل نقلیه حمل و نقل عمومی و همچنین علائم پیام متغیر در بزرگراه ها مورد استفاده قرار می گیرند. نمایشگرهای LED علاوه بر نمایشگر بصری ، قادر به ارائه روشنایی عمومی هستند ، همانطور که برای روشنایی صحنه یا سایر اهداف تزئینی (بر خلاف اطلاعات) مورد استفاده قرار می گیرند. نمایشگرهای LED می توانند نسبت کنتراست بالاتری نسبت به یک پروژکتور ارائه دهند و از این رو گزینه ای جایگزین برای صفحه نمایش های طرح ریزی سنتی هستند و می توان از آنها برای دیواره های ویدیویی بزرگ ، بدون وقفه (بدون شبکه دیدنی ناشی از صفحات نمایشگرهای فردی) استفاده کرد.

نمای جزئی از صفحه نمایش LED با ماتریس دیودهای قرمز ، سبز و آبی

نمایشگر LED به طول 1.500 فوت (460 متر) در خیابان Fremont Street Experience در مرکز شهر لاس وگاس ، نوادا در حال حاضر بزرگترین در جهان است.

تاریخ
انتشار دیودها (LED) در سال 1962 به وجود آمد و در درجه اول به رنگ قرمز برای دهه اول بود. اولین LED عملی در سال 1962 توسط نیک هولونیاک اختراع شد و در جنرال الکتریک بود.

اولین صفحه نمایش عملی LED در Hewlett-Packard (HP) توسعه داده شد و در سال 1968 معرفی شد. توسعه آن توسط هوارد سی بوردن ، جرالد پی پیینی و مهندس مصری محمد م. آتالا در HP Associates و HP Labs انجام شد. بین سالهای 1962 و 1968 مشغول تحقیق و توسعه (R&D) در مورد LED های عملی بودند. در فوریه 1969 ، آنها شاخص عددی HP Model 5082-7000 را معرفی کردند. این اولین دستگاه LED بود که از فناوری مدار مجتمع (مدار LED یکپارچه) و اولین نمایشگر هوشمند LED استفاده کرد و آن را به یک انقلاب در فناوری صفحه نمایش دیجیتالی تبدیل کرد ، لوله Nixie را جایگزین کرد و پایه ای برای نمایشگرهای بعدی LED شد.

مدلهای اولیه از نظر طراحی تک رنگ بودند. LED آبی کارآمد و تکمیل کننده سه گانه رنگی تا اواخر دهه 1980 از نظر تجاری به بازار نرسید.

در اواخر دهه 1980 ، ال ای دی های آلومینیوم ایندیوم گالیم فسفید وارد شدند. آنها منبع کارآمد رنگ قرمز و کهربا را فراهم می کردند و در نمایشگرهای اطلاعاتی مورد استفاده قرار می گرفتند. با این حال ، دستیابی به رنگ کامل هنوز غیرممکن بود. "سبز" موجود به سختی سبز بود - بیشتر زرد ، و یک آبی اولیه برای اجرای آن به یک نیروگاه احتیاج داشت. تنها زمانی بود که Shuji Nakumura ، سپس در Nichia Chemical ، از توسعه LED آبی (و بعداً سبز) براساس Indium Gallium Nitride خبر داد ، که این امکان را برای نمایشگرهای ویدیوی بزرگ LED باز کرد.

ایده اصلی آنچه را که می توان با LED انجام داد با تکان دادن زودهنگام توسط Mark Fisher برای تور U2 در "Popmart" در سال 1997 انجام شد. او فهمید که با مسافت های طولانی مشاهده ، می توانید از فاصله وسیع پیکسل برای دستیابی به تصاویر بسیار بزرگ استفاده کنید ، به خصوص اگر در شب مشاهده شود. این سیستم می بایست برای گردش مناسب باشد ، بنابراین از روشی مش باز که می تواند برای حمل و نقل استفاده شود ، استفاده می شود. نمایشگر کل 52 متر (170 فوت) و 17 متر (56 فوت) ارتفاع داشت. در مجموع 150،000 پیکسل داشت. شرکتی که پیکسل های LED و سیستم رانندگی آنها ، SACO Technologies از مونترال را تهیه می کرد ، پیش از این هرگز یک سیستم ویدئویی مهندسی نکرده بود ، قبلاً در ساخت پنل های تقلید برای اتاق های کنترل نیروگاه.

امروزه نمایشگرهای بزرگ از دیودهای با روشنایی بالا برای تولید طیف گسترده ای از رنگ ها استفاده می کنند. سه دهه طول کشید و دیودهای تابش نور ارگانیک برای سونی برای معرفی یک تلویزیون OLED ، صفحه نمایش سونی XEL-1 OLED که در سال 2009 به بازار عرضه شد ، بعداً ، در CES 2012 ، سونی Crystal LED را ارائه داد ، یک تلویزیون با نمایشگر LED واقعی. ، که در آن از LED ها برای تولید تصاویر واقعی استفاده می شود نه اینکه به عنوان نور پس زمینه برای سایر انواع نمایشگر عمل کند ، مانند LCD های دارای نور پس زمینه LED که معمولاً به عنوان تلویزیون های LED به بازار عرضه می شوند.

صفحه نمایش با قابلیت فیلمبرداری بزرگ

مسابقه فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2011 بین منچستر یونایتد و بارسلونا به طور مستقیم و با فرمت سه بعدی در گوتنبرگ (سوئد) ، بر روی صفحه EKTA پخش شد. دارای سرعت تازه سازی 100 هرتز ، مورب 7.11 متر (23 فوت 3.92 اینچ) و مساحت نمایش 6.483 6 6.192، بود و در کتاب رکوردهای گینس به عنوان بزرگترین تلویزیون 3D LED قرار گرفت.

توسعه
نمونه های اولیه
در این بخش ادعای "اولین صفحه تلویزیون صفحه تخت تمام LED" در این بخش ارائه شده است. این احتمالاً در سال 1977 توسط جیمز پی میچل تهیه و نمایش و ثبت شد. شناخت اولیه اولیه از گروه جستجوی استعدادهای علمی بنیاد آموزشی وستینگهاوس ، یک سازمان خدمات علمی انجام شد. ورودی مقاله در "گروه افتخارات" به دانشگاه ها اعلام شد. 25 ژانویه 1978. این مقاله بعداً در آکادمی علوم آیووا در دانشگاه شمال آیووا دعوت و ارائه شد. نمونه اولیه عملیاتی در تاریخ 18 مارس در Iowa شرقی SEF نمایش داده شد و جایزه برتر "علوم فیزیکی" و شناخت IEEE را بدست آورد. این پروژه دوباره در بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی SEF در آناهیم کلسیم نمایش داده شد. مرکز همایش در 8 تا 10 ماه مه. نمونه اولیه ماژولار پانل تخت مینیاتور نازک paper اینچ و مقاله علمی و صفحه نمایش کامل (ماتریس LED کاشی شده) با رابط تصویری در این رویداد نمایش داده شد. این جوایز توسط ناسا و شرکت جنرال موتورز دریافت می شود. این پروژه برخی از اولین پیشرفتها را به سمت جایگزینی سیستم آنالوگ با ولتاژ بالای 70 ساله با CRT (فناوری لوله اشعه کاتد) با ماتریس LED اسکن شده x-y دیجیتال با یک فرمت تصویری RF تلویزیون NTSC هدایت کرده است. مقاله و نمونه اولیه عملیاتی میچل ، جایگزینی در آینده CRT ها را پیش بینی کرد و شامل برنامه های پیش بینی شده برای دستگاههای باتری شده به دلیل مزایای مصرف انرژی کم بود. جابجایی سیستم های اسکن الکترومغناطیسی شامل از بین بردن مدارهای انحراف القایی ، پرتو الکترونی و همگرایی رنگ بوده و یک موفقیت مهم بوده است. ویژگی های منحصر به فرد دیود ساطع کننده نور به عنوان وسیله ای قابل انتشار ، پیچیدگی اسکن ماتریس را ساده می کند و به تلویزیون مدرن کمک کرده است تا با ارتباطات دیجیتال سازگار شود و در فاکتور شکل نازک فعلی خود فرو بکشد.

مدل 1977 از نظر طراحی تک رنگ بود.

پیشرفت های اخیر
نمایشگرهای MicroLED در حال حاضر توسط بسیاری از شرکتهای بزرگ مانند اپل ، سامسونگ و ال جی در دست ساخت هستند.

این نمایشگرها به راحتی مقیاس پذیر هستند و فرایند تولید ساده تری را ارائه می دهند. با این حال ، هزینه های تولید یک عامل محدود کننده است.

نمایشگر 40 متر بزرگ LED در رویداد Armin Only در آوریل 2008 در Jaarbeurs Utrech

تابلو ال ای دی روان رنگی

نمایشگر LED در تایپه آرنا تبلیغات و تریلرهای فیلم را نشان می دهد.