Yandex.Metrika
لیست قیمت ماشین تزریق پلاستیک بادی | خرید فروش ماشین تزریق پلاستیک بادی مشخصات | ایران دستگاه

لیست قیمت ماشین تزریق پلاستیک بادی | خرید فروش ماشین تزریق پلاستیک بادی مشخصات

ماشین تزریق پلاستیک بادی
آیا شما هم محصول مشابهی برای فروش دارید؟ با ثبت آگهی رایـگـان بدون محدودیت در تعداد، فروش محصولات خود را در ایران دستگاه افزایش دهید.ثبت رایگان آگهی
آیا شما هم محصول مشابهی برای فروش دارید؟ با ثبت آگهی رایـگـان بدون محدودیت در تعداد، فروش محصولات خود را در ایران دستگاه افزایش دهید.ثبت رایگان آگهی

تزریق پلاستیک چیست؟

 تزریق پلاستیک یک فناوری ساخت برای تولید به صورت انبوه قطعات پلاستیکی یکسان و یک شکل با امکان خطای پایین می باشد. در مرحله اول تزریق پلاستیک گرانول های پلیمر ذوب شده و بعداز آن تحت فشار و به همراه گرما به درون یک قالب تزریق می گردند. پلاستیک ذوب شده درون قالب که تقریبا به حالت مایع است خنک شده و حالت جامد به خود می گیرد. مواد اولیه تزریق پلاستیک پلیمرهای ترموپلاستیکی می باشند که توانایی رنگ پذیری و پر شدن توسط افزودنی های دیگر را دارند.

در حالت کلی در این روش معمولا مواد پلاستیکی خام که به شکل تکه‌های پلاستیک هستند به دستگاه تزریق وارد و به وسیله قسمت تزریق به سمت قالب رانده می‌شود. در طول این فرآیند، مواد بواسطه وارد آمدن حرارت و اعمال فشار بر مواد ذوب شده بلافاصله به داخل قالب تزریق وارد می‌شوند. تجمیع فشار پشت مواد،باعث ایجاد تراکم بالاتر آن در فضای داخلی قالب می گردد.اندازه و مقداری از مواد لازم جهت تزریق که موجب پر نمودن کامل فضای قالب می شود را اصطلاحاً شات می نامند. به دلیل متغییر بودن جریان مواد در تزریق به داخل قالب، عموماً محاسبه و تخمین زمان تزریق دشوار است اما با این حال، این زمان می‌توانید با در نظر داشتن حجم شات موردنیاز قالب، فشار و قدرت اعمال شده حین تزریق، به صورت تقریبی  ارزیابی کنید.

عموما تمام قطعات پلاستیکی که به طور روزمره مشاهده می کنید و  از آنها استفاده می شود از طریق تکنولوژی تزریق پلاستیک ساخته شده اند: از قطعات خودرو و محفظه دستگاه های الکترونیکی گرفته تا لوازم آشپزخانه همه و همه با این روش ساخته شده اند .

شاید بیشترین دلیل محبوبیت و استفاده به طور گسترده از تزریق پلاستیک به خاطر، هزینه بسیار پایین آن در ساخت هر قطعه و توانایی تولید در تیراژهای بالا باشد. اما به هر حال تزریق پلاستیک دارای آزادی بالایی در طراحی و روند تکرار پذیری بالا می باشد.در مقابل ،از محدودیت های اصلی تزریق پلاستیک می توان نوع اقتصادی را نام برد چون با وجود اینکه تولید به روش تزریق پلاستیک در تیراژ بالا بسیار به صرفه می باشد، اما در عین حال سرمایه اولیه تقریبا بالایی برای شروع فرایند تولیدمی طلبد و دیگر محدودیت روش تزریق پلاستیک زمان نسبتا بالای رسیدن از طرح ابتدایی به تولید  و ساخت قطعه است که معمولا حدود چهار هفته برای هر طرح زمان لازم دارد.

تاریخچه قالب تزریق پلاستیک

در سال 1868 میلادی،فردی با نام جان وسلی هایِت، که خود تولید کننده توپ‌های بازی بیلیارد بود، روشی نوین برای ساخت توپ بیلیارد با استفاده از تزریق سلولوئید به قالب تزریق پلاستیک اولیه، ابداع نمود. جان وسلی هایِت با ارتقای سلولوئید، آن را برای بهره برداری و ساخت شکل پایانی آماده کرد. این روند موجب شد که در سال 1872 میلادی، جان وسلی هایِت و برادرش از اولین و ابتدایی ترین دستگاه تزریق پلاستیک رونمایی کنند که در مقایسه با ماشین‌آلات امروزی ماشینی بسیار ساده و از با اجزای کمتری می باشد.

نحوه عملکرد این دستگاه به گونه ای بود که با استفاده از یک پیستون، مواد را از درون یک سیلندر داغ به داخل قالب مد نظر خود تزریق می نمود. با گذر سال‌ها و پیشرفت صنعت به مرور زمان، انواع دیگری از این محصولات پلاستیکی مانند: فرم‌دهنده‌ی یقه‌ی پیراهن، دکمه و شانه‌های جیبی تولید شد. در دهه 1940میلادی، به دلیل تقاضای وسیع برای محصولات ارزان و در اندازه انبوه همزمان با دوران جنگ جهانی دوم، در مفهوم قالب‌های تزریق پلاستیک  شاهد رشد چشمگیری بودیم.

در سال 1946میلادی، شخصی به نام جیمز هِندری اولین دستگاه تزریق پلاستیک با استفاده از روش مارپیچی  اختراع و صنعت قالب سازی پلاستیک را دگرگون کرد. در دستگاه جیمز هِندری، نسبت به اولین دستگاه تزریق پیستون جای خود را به مته‌‌ ای که برای هدایت مواد طراحی شده داد. در این روش مته مواد داخل سیلندر را قبل از تزریق کردن، مخلوط نموده و بعد به داخل قالب تزریق پلاستیک هدایت می‌کند. به این ترتیب، پیش از عملیات تزریق، قابلیت ترکیب و مخلوط شدن پلاستیک رنگی یا بازیافتی با مواد اولیه دیگر به طور تقریبا کامل به وجود می آید.

هم اکنون دستگاه‌های تزریق مارپیچی سهمی حدود 95 درصد را در عرصه تولید مواد پلاستیکی به خود اختصاص داده است. در صنعت قالب‌های تزریق پلاستیک سیر تکامل و طیف گسترده ای  از تولید که شامل انواع شانه و دکمه تا تولید محصولات صنایع پزشکی، هوافضا، اسباب‌بازی، بسته‌بندی، خودروسازی و ساخت‌و‌ساز، می شود را می توان مشاهده کرد که در طی مرور زمان و سال ها به طول انجامیده است.

دستگاه تزریق پلاستیک چگونه کار می کند؟

نحوه کار یک سیستم معمولی تزریق پلاستیک به شرح زیر می باشد:

طرز کار دستگاه تزریق پلاستیک با توجه به تصویر بالا:

۱.در اولین مرحله فرایند کاری گرانول های پلیمری که قبلا خشک شده است و هیچ رطوبتی ندارند را در قیف خورنده دستگاه ریخته می شوند. این گرانول ها در قیف یا در میکسری که قبل از آن قرار دارد با پودرها و پیگمنت های رنگی و دیگر افزودنی های تقویت کننده مورد نیاز ترکیب می گردند.

۲.گرانول ها به بشکه یا همان سیلندر خورانده می شوند. گرانول ها در مسیر مارپیچ بشکه حرارت دیده، با یکدیگر ترکیب شده و با یک پیچ چرخان به سمت قالب مورد نظر هدایت می شوند. شکل هندسی مار پیچ و بشکه به گونه ای بهینه طراحی و باهم فیت شده است که با بالا بردن سرعت مارپیچ فشار به میزان لازم برای ذوب شدن ماده بالا رفته و می توان آن را به نسبت مد نظر تنظیم نمود.

۳.تلمبه با ایجاد فشار زیاد به سمت جلو حرکت کرده و پلاستیک ذوب شده را از طریق سیستم چرخنده به قالب تزریق می کند و به دلیل فشار بالا همه فضای خالی قالب را پر می کند. با پایین آمدن دمای ترموپلاستیک، مواد ذوب پلاستیکی تبدیل به  جامد شده و شکل قالب را به خود می گیرند.

4.در نهایت پس از خنک شدن قالب باز می شود و قطعه جامد توسط پین های افشانک به بیرون قالب هدایت میگردند، سپس قالب دوباره بسته شده و پروسه برای تزریق قطعه بعدی ادامه پیدا کرده و  تکرار می شود.

توجه داشته باشید که تکرار این پروسه می تواند بسیار سریع و بی وقفه انجام شود: فرایند تزریق پلاستیک معمولا باتوجه به اندازه قطعه می تواند از ۳۰ تا ۹۰ ثانیه طول بکشد.

معمولا بعد از آماده شدن محصول، قطعه روی یک کانوایر و یا در یک مخزن نگهدارنده رها می گردد. عموما قطعاتی هم که با تزریق پلاستیک ساخته می شوند بلافاصله پس از ساخت آماده استفاده بوده و نیازی به طی مراحل پولیش ، پرداخت و پست پروسس و موارد ای چنینی ندارند.

قالب گیری تزریقی

همانطور که گفته شد یکی از رایج ترین و مهم ترین روش ها در ساخت اقلام پلاستیکی، استفاده از دستگاه تزریق می باشد.

قالب گیری تزریقی به پروسه تولید محصولات پلاستیکی با روش تزریقی گفته می شود که بر مبنای ترموپلاستیک و ترموست‌ها انجام گرفته یعنی در این روش مواد بعد از وارد شدن به سیلندری داغ، میکس و سپس توسط مارپیچ به درون کویته‌ی قالب، همان جایی که قطعه‌ در آن قالب گیری شده هدایت می شودو پس از سرد و سخت شدن، جدا می‌شود. بعد از طراحی یک قطعه پلاستیکی برای تولید توسط مهندس یا طراح صنعتی آن، باید قالبی هم متناسب با قطعه پلاستیکی توسط قالب‌ساز طراحی و ساخته شود. قالب‌های تزریق عموماً از جنس فولاد یا آلومینیوم می باشد و طی اجرایی شدن عملیات های ماشین‌کاریِ دقیق بذ روی آن ساخته می شود به گونه ای که منعکس‌کننده‌ی دقیق ویژگی‌های قطعه طراحی‌ شده باشند. قالب‌گیری تزریق برای تولید طیف وسیع محصولات از کوچکترین اجسام پلاستیکی تا بدنه کامل خودرو ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ماشین آلات تزریق پلاستیک

دستگاه‌های تزریق پلاستیک شامل قیف تغذیه، مته‌ی مارپیچی تزریق و واحد حرارتی آن است. قالب‌ها در صفحات گیره‌ ای دستگاه قفل می شوند و سپس ذوب پلاستیکی از دهانه اسپرو به داخل قالب و به اندازه شات قطعه تزریق می‌گردد.

دستگاه‌های تزریق بنا بر میزان نیرویی اعمالی صفحات گیره‌ ای  که دارند را می توان به تناژهای مختلفی تقسیم‌بندی کرد. این نیرو، موجب می شود که قالب را هنگام فرآیند تزریق ثابت و بی‌حرکت بماند. میزان تناژِ دستگاه می‌تواند محدوده‌ ای از ۵ تا ۶۰۰۰ تن را شامل شود و البته تناژهای بسیار بالا از کاربرد و استفاده کمتری برخوردار هستند. نیروی گیره‌ ای لازم برای عملکرد دستگاه را می توان بر اساس مساحت تصویر‌ شده‌ی قطعه تعیین نمود. در حالت کلی، به ازای هر اینچ‌مربع از این ناحیه تصویر‌شده، ضریبی از ۲ تا ۸ تن در آن ضرب می شود و نیروی موردنیاز گیره دستگاه بدست می آید. شاید بتوان گفت به عنوان قاعده‌‌ای کلی، ۴ یا ۵ تن بر اینچ‌مربع عددی معقول و قابل قبول برای اکثریت قطعات تزریقی می باشد. اگر مواد اولیه پلاستیک مورد استفاده از نوع بسیار خشک باشند،طبیعی است که به فشار تزریق بیشتری برای پر کردن قالب تزریق نیاز خواهد بود و به همین ترتیب نیروی گیره ای فراوان تری هم برای ثابت و محکم نگاه داشتن قالب مورد نظر لازم خواهد بود. بنا به توضیحات فوق، نیروی گیره‌ی مورد نیاز ممکن است به علت نوع مواد اولیه مصرفی و ابعاد قطعه تعیین شود و قطعات پلاستیکی بزرگتر نیروی گیره‌ ای بیشتری را در حین تزریق نیاز دارند.

 

دوره فرآیند تزریق و تولید قطعات پلاستیکی:

سیکل تولید برای فرآیند تزریق و ساخت قطعات پلاستیکی بسیار کوتاه و معمولاً در بازه زمانی حدود ۲ ثانیه الی ۲ دقیقه به طور کامل برای انجام فرایند های یک سیکل زمان می برد. این فرآیند در حالت کلی شامل مراحل زیر است:

بستن قالب:

قبل از تزریق مواد پلاستیکی به داخل قالب، ابتدا دو نیمه‌ی قالب حتما باید توسط قسمت گیره ای به همدیگر محکم قفل شوند.با توجه به این که هر دو نیمه‌ی قالب به دستگاه وصل هستند اما برای ثبات و پایداری مطمٔن تر فقط تنها یکی از آن‌ دو نیمه از قابلیت حرکت برخوردار است. قسمت نگهدارنده گیره ای با اعمال نیروی هیدرولیکی، دو نیمه‌ی قالب را کاملا محکم به یکدیگر فشرده و با وارد آوردن نیروی فشار کافی آن‌ها را در طول فرآیند تزریق آن را ثابت و بی‌حرکت نگه می‌ دارد. مدت زمان مورد نیاز برای بستن و چفت شدن دو نیمه‌ی قالب بنابر نوع دستگاه مورداستفاده متغیر میباشد:معمولا دستگاه‌های بزرگ همان هایی که از نیروی گیره‌ ای بیشتری برخوردار هستند به زمان بیشتری برای اعمال نیرو نیاز دارند. اندازه این زمان مورد نیاز برای دستگاه را می‌توان با توجه به زمان چرخه‌ی بی‌بارِ دستگاه مورد ارزیابی قرار داد و استنتاج نمود.

تزریق مواد پلاستیکی:

مواد پلاستیکی خام غالباً به صورت تکه‌های پلاستیکی با گرانول به دستگاه وارد می شود و توسط واحد تزریق به سمت قالب مورد نظد هدایت و تزریق می‌شود. در طول این پروسه، مواد به دلیل وارد آمدن حرارت و فشار بسیار زیاد این تکه های پلاستیکی ذوب شده و سریعاً به داخل قالب تزریق تخلیه  می‌گردد. تجمیع فشار وارده بر  پشت مواد، به ایجاد تراکم بالاتر در فضای داخلی قالب منجر خواهد شد. همانطور که میدانید مقدار مواد لازمی که برای یکک بار پر نمودن کامل فضای قالب استفاده می شود را اصطلاحاً شات می نامند. به علت جریان پیچیده و متغیر بودن مواد در قالب، طبعاً محاسبه دقیق و حتی تخمین زمان تزریق امر دشواری است. با این حال، این را زمان می‌تواند با در نظر داشتن حجم مواد در شات موردنیاز، فشار و قدرت تزریق، مورد ارزیابی قرار داد.

خنک‌کاری:

مواد ذوب شده داخل قالب بلافاصله بعد از تماس با سطح داخلی و توزیع روی آن، حرارت خود را به تدریج از دست خواهد داد. همزمان با این فرایند  خنک‌شدن، مواد هم شکل و حالت قطعه موردنظر را به خود می گیرد. اگرچه، در طول مدت این روند ممکن است پدیده‌ کوچک‌شدن قطعه تولید شده هم شکل بگیرد اما با تجمیع بیشتر مواد پلاستیکی و اعمال نیرو بر و افزودن به جریان بیشتر مواد که به قالب تزریق می شوند، می‌تواند مقدار این کوچک‌شدنِ را کم کند به طوری که قابل مشاهده نباشد. معمولا قالب ها تا اتمام مدت‌ زمان روند خنک‌کاری به صورت قفل و کاملا بی‌حرکت می‌مانند. توجه داشته باشید که، مدت زمان مورد نیاز برای خنک‌کاری با لحاظ کردن خواص ترمودینامیک نو پلاستیک مصرفی و حداکثر ضخامت در نظر گرفته شده برای قطعه تولیدی می تواند قابل تخمین باشد.

خارج کردن قطعه از قالب:

پس از گذراندن زمان کافی، قطعه تولیدی سردشده می‌تواند به وسیله سیستم پرانِ تعبیه شده در نیمه‌ی پشتی قالب، از آن خارج شود.نحوه عملکرد این سیستم به گونه ای است که در هنگام باز گشتن قالب ، مکانیزم خاصی با وارد آوردن فشار جهت بیرون راندن قطعه تولیدی آن را هل داده و به بیرون می راند.این اِعمال فشار به این دلیل لازم است که قطعه در هنگام سرد شدن کوچک‌تر و به هسته‌ی اصلی قالب می چسبد.برای سهولت در بیرون راندن قطعه تولیدی، گاهاً قبل از عملیات تزریق، از اسپری کردن عنصری کمکی به سطح فضای داخلی کویته‌ی قالب استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که زمان موردنیاز برای باز شدن قالب و همچنین بیرون راندن کامل قطعه را می‌توان از زمان چرخه‌ی بی‌بارِ دستگاه تخمین زد و محاسبه نمود. در پایان سیکل بعد از بیرون راندن قطعه تولیدی، قالب مجدداً قفل شده و برای تزریق شات بعدی آماده است.

 

تزریق و قالب‌گیری بادی چیست؟

تزریق و قالب‌گیری بادی فرآیندی در تولید است که جهت خلق نمودن انواع ظروف پلاستیکی توخالی شامل بطری های پلاستیکی و سایر اقلام مشابه استفاده می شود که معمولا  تولید این اقلام از طریق روش قالب‌گیری تزریقی قابلیت اجرایی ندارد.
فرایند تزریق و قالب گیری بادی با گرم کردن تکه های پلاستیکی تا جایی که حالت شبه مایع بگیرد و با ایجاد لقمه اولیه آغاز می‌گردد، در ادامه لقمه اولیه شامل یک استوانه از مواد پلاستیکی مذاب به صورت یک سر آزاد دارای رزوه می باشد که قابلیت این را دارد هوا از آن عبور کند، سپس این لقمه اولیه داخل قالب قرار گرفته و باد با فشار متناسب و مورد نیاز در آن دمیده می‌شود، همین امر باعث هل دادن پلاستیک می شود و به دیواره قالب می‌چسبد، در نهایت بعد از خنک شدن ذوب پلاستیک و سرد شدن آن قالب باز شده و قطعه قالب گیری شده خارج می‌ گردد. در  روش های دیگر لقمه صرفا از تزریق در قالب مورد نظر ایجاد می‌شود و یا در مرحله دمیده شدن  یک میله لقمه گرم شده را میکشد و در همین حین هوا در آن دمیده می‌شود.
در حالت کلی قالب‌گیری بادی را می توان فرآیندی نامیدکه با اعمال فشار پایین‌تر برای تولید بطری‌ نوشیدنی‌ های رایج مورد استفاده قرار  می گیرد.

 

 

 

تاریخچه قالبگیری بادی

قالبگیری بادی مواد پلاستیکی در اواخر سال‌های 1880میلادی شروع شد و شایذ بتوان گفت که در اصل ایده این روش از دمیدن در شیشه های مذاب الهام گرفته است که در بین سال‌های 1930میلادی تا 1940میلادی شرکتی به نام Hartford Empire در کار ساخت قطعاتی همچون تزئینات درخت کریسمس بود با استفاده از این روش آن ها را تولید می کردند.تا اواخر ۱۹۴۰میلادی میزان تولید به این روش محدود بود و به همین دلیل روش قالب گیری بادی گسترش چندانی پیدا نکرد،اما بلا فاصله پس از افزایش تقازا و بالا رفتن تیراژهای تولید افزایش  این روش هم توسعه و گسترش یافت. مکانیسم‌ های مورد نیاز جهت خلق قطعات تو خالی در گذشته ساخته شده بودند اما رفته رفته جای خود را به این روش دادند یعنی بعد از اختراع پلاستیک، انواع ظروف و لوازم شیشه به دلیل این که بسیار شکننده هستند در بعضی کاربردها با نوع  پلاستیکی جایگزین شدند. شاید بتوان گفت که برای اولین بار تولید انبوه بطری‌های پلاستیکی در سال ۱۹۳۹میلادی در کشور آمریکا انجام شده و به فاصله انکی از آن زمان کشور آلمان شروع به استفاده از این فرایند کرد و هم اکنون از پیشتازان این عرصه می‌باشد.

انواع روش های قالب گیری بادی:

همان گونه که اشاره شد فرآیند قالب‌گیری بادی عموماً به سه روش کلی انجام می‌ شود که در ادامه به طور کامل تری به شرح  و بررسی مزایا و معایب این روش ها  خواهیم پرداخت.

 قالب‌گیری بادی به سه صورت انجام می‌شود: 

۱- قالبگیری بادی اکستروژن

۲ – قالبگیری بادی تزریقی

۳- قالبگیری بادی تزریق کششی


 

1.قالب‌گیری بادی اکستروژن

در این روش پلاستیکی که در حالت مذاب است به شکل لقمه اکسترود تبدیل می شود سپس این لقمه به داخل قالب هدایت می شود و باد داخل آن با فشار دمیده می‌شود، بعد از سرد شدن قالب باز می گردد و قطعه تولید شده داخل آن خارج می‌شود. در حقیقت مبنای این روش بر اساس مکانیسم دستگاه اکسترودر می‌باشد. اکثرا  از روش اکستروژن برای ساخت لوله‌های توخالی مانند لوله‌های PVC که در صنعت ساختمان کاربرد دارد استفاده می‌شود. در فرآیند قالب‌گیری بادی اکستروژن، برای این نوع لوله‌ های توخالی که پاریزون نامیده می‌شوند، قابلیت ای را دارد که پس از دمش به هر شکلی مشابه بطری یا ظرف توخالی که مد نظر است تبدیل شود.

 فرایند قالب گیری بادی اکستروژن در دو مدل انجام می پذیرد یکی مدل پیوسته و دیگری مدل متناوب است، در فرایند مدل پیوسته گرانول‌های پلاستیک به‌ صورت پیوسته اکسترود شده و لقمه‌های اولیه تولید می‌گردند، بعد وارد قالب مورد نظر شده و در آن‌ ها هوا با فشار دمیده می‌ شود. در فرایند مدل متناوب ابتدا رزوه بالای لقمه اولیه ایجاد می شود سپس با ادامه تزریق لقمه ایجاد می‌ گردد و بعد هوا با فشار در آن دمیده می‌شود. در قالبگیری مدل پیوسته وزن لقمه یا شات موجب تغییر ضخامت قطعات تولید شده می‌ شود و در این مدل تعیین ضخامت را به طور یکنواخت دشوار می‌سازد، برای رفع این مشکل با سیستم‌های هیدرولیکی سریعا لقمه را از قالب خارج می‌کنند تا در اثر وزن بر ضخامت دیواره‌ها افزوده نشود و میزان خطا تولید حداقل شود.

از جمله محصولاتی که با این روش ساخته می شوند می توان  بطری‌های شیر، بطری‌های شامپو و آب پاش‌ها را نام برد.

در شکل زیر فراینند قالب گیری بادی اکستروژن را مشاهده می کنید.

مزایای قالب‌گیری بادی اکستروژن:

  1. قابلیت تولید تمامی محصولات توخالی حتی ظروف توخالی دسته‌دار را دارد.
  2. دارای سیکل تولید کوتاه می باشد.
  3. قابلیت ایجاد و پیاده‌سازی جداره‌های نازک و ضخیم را دارد.
  4. قابلیت تولید در سرعت بالا را دارد.
  5. ابزار مورد نیاز جهت تولید در این روش هزینه پایینی دارد.
  6. قابلیت ساخت قطعات پیچیده را دارد.

معایب قالب‌گیری بادی اکستروژن:

  1. به جا ماندن پسماند حدود 20 تا 40 درصدی از مواد مصرفی.
  2. دقت پایین در ایجاد ضخامت جداره و تولید ظروفی با جداره غیرهمسان .
  3. نیاز به نیرو و اپراتور بیشتری نسبت به قالب‌گیری بادی تزریقی دارد.
  4. نیاز به انواع تجهیزات جانبی متعدد دارد.
  5. پایین بودن استحکام در قطعات تولید شده.
  6. محدودیت تولید صرفا برای ساخت و تولید ظروف تو خالی می باشد.

2.قالبگیری بادی تزریقی

این روش از قالب گیری جهت تولید به صورت انبوه انواع قطعات تو خالی شیشه‌ای و پلاستیکی به کاربرد دارد. در این روش با لنجام تزریق لقمه اولیه ایجاد می گردد و سپس هوا به درون آن دمیده می‌شود، از این روش به نسبت بقیه روش‌های قالبگیری بادی کمتر مورد استفاده قرار می‌ گیرد و کاربرد آن بیشتر جهت تولید انواع ظروف یکبار مصرف داروها می باشد.

در این روش معمولا از یک پین به عنوان ماهیچه یا مانعی برای جلوگیری از پر شدن فضای داخل قالب استفاده می گردد و مواد پلاستیکی مذاب تزریق شده و فضای اطراف پین را به صورت کامل پر کرده و پوشش می دهد که در نهایت این پروسه پس از انجام دمش درو قالب پین ماهیچه توسط مکانیسم مختص به خود از درون قالب خارج می‌گردد.

در حالت کلی و به‌طور خلاصه فرایند قالب گیری تزریقی را می توان در  سه مرحله تعریف نمود که شامل بخش های: تزریق، دمیدن، بیرون انداختن قطعه تولیدی می باشد.در طی این پروسه ابتدا گرانول‌ های پلیمری در اکسترودر ذوب می شود سپس به وسیله یک نازل به داخل یک قالب تزریق می گردد و موجب ایجاد لقمه می‌شود بعد از این لقمه از قالب خارج می شود و داخل قالبی دیگر قرار می‌گیرد و نهایتا هوا در آن دمیده می شود، پس از سرد شدن قالب باز شده و قطعه خارج می‌ گردد.

قطعه نهایی با توجه به اندازه ای که دارد را می‌تواند دارای ۳ تا ۱۶ حفره باشد. معمولا برای خارج کردن قطعه از قالب از ۳ پین پران استفاده می‌ گردد.

در شکل زیر فراینند قالب گیری بادی تزریقی را مشاهده می کنید.

مزایای قالب‌گیری بادی تزریقی:

  1. پسماند تولید بسیار ناچیز است.
  2. ضخامت جداره ای یکسانی در تمامی قطعات تولید شده دارد.
  3. اختلاف وزن قطعه تولید شده تا 1 درصد می باشد.
  4. نیاز به تجهیزات جانبی ندارد.
  5. در فرایند تولید دارای دقت بالایی می باشد.

معایب قالب‌گیری بادی تزریقی:

  1. فرایند تولید طولانی‌تر نسبت به قالب‌گیری بادی اکستروژن دارد.
  2. تولید قطعاتی که جداره نازک دارند با این روش بسیار سخت است.
  3. قابلیت تولید ظروف توخالی دسته‌دار را ندارد.
  4. به دلیل کشیده شدن پلاستیک حین تولید، قطعات تولید شده استحکام بالایی ندارد.
  5. کنترل فرایند دمیدن در این روش بسیار سخت است به همین دلیل اکثرا در تولید بطری های کوچک مورد استفاده قرارمی گیرد.

3.قالبگیری بادی تزریق کششی

قالب‌گیری بادی تزریق کششی رایج‌ترین و معمول ترین روش در تولید بطری‌ های توخالی است. در اصل، آنچه که عموماً از آن به عنوان دستگاه بادکن یاد می شود،استفاده و  به کارگیری قالب‌گیری به شیوه بادی کششی می‌باشد. به طور خلاصه در این فرآیند، نخست پیش‌نمونه‌ ای از بطری یا محصول  نهایی که پریفورم نام دارد ساخته می شود و این پیش‌ نمونه بعد از حرارت دیدن آماده شده و در نهایت مورد دمش و کشش به طور همزمان قرار می گیرد و شکل و اندازه‌ی بطری و محصول مد نظر را به خود خواهد گرفت.

در شکل زیر فراینند قالب گیری بادی کششی را مشاهده می کنید.

قالب گیری به روش تزریق کششی خود به دو نوع متفاوت یعنی یک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای تقسیم می‌شود. در روش نوع دو مرحله‌ای ابتدا پلاستیک به شکل لقمه اولیه ای در آمده، سپس بعد از خنک شدن برای ایجاد آمادگی به مرحله بعد می رود و در این مقطع دوباره تا دمایی بیش از دمای انتقال شیشه‌ ای از طریق تابش فروسرخ گرم می گردد و در نهایت در داخل قالب مورد نظر قرار می‌گیرد و همواره یک ماهیچه لقمه را به صورت کشیده نگه می‌دارد و همزمان باد با فشار در آن دمیده می‌شود.

مزایا روش دو مرحله ای:

  • توانایی ایجاد قطعات حجیم را دارد.
  • محدودیت کمتری در طراحی بطری‌ها دارد.
  • امکان عرضه و فروش لقمه‌های تولید شده در ابتدا به دیگر کارخانه‌ها (بر خلاف فرایند قالب‌گیری بادی اسکتروژن) وجود دارد.

معایب روش دو مرحله ای:

  • فضای وسیع تری برای انجام عملیات لازم دارد.
  • هزینه بالایی دارد.

در روش تک مرحله‌ای تولید لقمه اولیه و بطری نهایی در یک دستگاه به صورت همزمان انجام می‌ پذیرد و این کار هزینه‌های تولید را تا ۲۵ درصد نسبت به روش قبلی که در آن لقمه‌ها باید مجدداٰ گرم شود کاهش می‌دهد. در توضیح این روش می توان گفت که فرض کنید مولکول‌ها، توپ‌هایی باشنند که فضای خالی زیادی بین آن‌ها وجود دارد و سطح تماس کمی هم با یکدیگر دارند اکنون با کشیدن در راستای عمودی و سپس در راستای افقی این ساختار به صورت ضربدری قرار می گیرد و این امر موجب می شود که سطح تماس زیاد شود و فضای خالی کاهش پیدا کند و در نهایت باعث  استحکام  قطعه تولیدی نهایی به طور قابل توجهی می گردد.

مزایا روش تک مرحله ای:

  • به دلیل این که لقمه اولیه سرد نمی‌شود قابلیت ساختن مقاطع مستطیلی و غیر دایره‌ای با ضخامت یکسان دیواره وجود دارد.

معایب روش تک مرحله ای:

  • در طراحی بطری ها شامل یک سری محدودیت‌ها می شود.

مزایا و معایب روش قالب‌گیری بادی کششی:

مزایای قالب‌گیری بادی کششی

  1. فراین تولید بسیار سریعی دارد.
  2. پروسه تولید تکرارپذیر و فوقالعاده پایدار می باشد.

معایب قالب‌گیری بادی کششی:

  1. هزینه راه‌اندازی بالایی دارد که فقط به واسطه حجم تولید بسیار بالا می تواند موجه باشد.
  2. به نوعی از موادی خاص محدود است و برای ساخت آن متناسب تر است مانند:تولید پت.
  3. صرفا برای تولید ظروف توخالی استفاده می شود.
  4. محدود به اندازه تولید و صرفا ظروف کوچک را می سازد.
  5. ناتوانی در تولید ظروف دسته‌دار با این روش.

پایان

ورود / ثبت نام
درحال پردازش آگهی ...
irandastgahlogoدرحال پردازش ...

بستنجستجوی پیشرفته آگهی